วันพุธที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2553

เพื่ออะไร ?

หากจะคิดย้อนกลับไปในอดีตหลายปีที่ผ่านมา ความมุ่งหมายของวิถีชีวิตหลาายคนตั้งจุดมุ่งหมายไว้ที่ "การมีอาชีพเป็นหลักฐาน" ซึ่งเป็นไปตามประเพณีปฏิบัติของทุกครอบครัว และก็เป็นหลักชัยของชีวิตที่สมบูรณ์ในสังคม ช่วงเวลาต่อจากนั้นก็คือ การสร้างความมั่นคงให้กับอาชีพด้วยการทุ่มเทเอาใจใส่ พัฒนาความรู้ความสามารถเพิ่มพูนประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานให้เกิดประโยชน์สูงสุด

เมื่ออาชีพมั่นคงแล้วสิ่งที่มองหาเป็นลำดับต่อไปก็คือการขยับขยายวงศ์ตระกูลให้กว้างขึ้นด้วยการสร้างครอบครัวใหม่ ถ้าใครเห็นว่าไม่สำคัญก็ควรจะเริ่มต้นคิดใหม่ได้แล้วเพราะบุพการีย่อมมีความพึงพอใจในความเติบโตของครอบครัว การสร้างครอบครัวขึ้นมาใหม่ของลูกหลานเป็นสิ่งที่บุพการีต้องการมากที่สุดในชีวิต ดังนั้น การแสวงหาคู่ครองสร้างครอบครัวของตนเองเพื่อสืบทอดวงศ์ตระกูลเป็นภารกิจที่หลีกไม่พ้น(และนั่นควรจะเป็นภารกิจ หลังการบวชเป็นพระภิกษุตามขนบธรรมเนียมประเพณีไทย) นี่คือพันธะของลูกผู้ชาย

เมื่อมาถึงช่วงเวลานี้ ความทุ่มเทเอาใจใส่ต่ออาชีพการงานก็ควรที่จะต้องลดสัดส่วนลงมาและแบ่งเวลาให้กับครอบครัวเสียแล้ว แม้จะไม่ถึงครึ่งแต่ก็ไม่ควรจะน้อยกว่า 30 ส่วนใน 100 เพราะเส้นทางของชีวิตหลายคนเบี่ยงเบนไปจากที่ต้องการหรือวางเป้าหมายไว้ เนื่องจากยังคงทุ่มเทให้กับงานหรือไม่ก็ทุ่มเทให้กับครอบครัว อย่างใดอย่างหนึ่งจนเกินจุดเหมาะสมไป

งาน คือ รากฐานของการดำเนินชีวิตเพื่อคงอยู่ของปัจจุบันและอนาคตของครอบครัว
ครอบครัว คือ หัวใจสำคัญในการดำเนินชีวิตของอนาคตแต่เป็นภาระของปัจจุบัน

ดังนั้น การประคับประคองวิถีทางการใช้ชีวิตและกำหนดแนวทางชีวิตให้กับลูกหลาน จึงเป็นภาระอันหนักอึ้งที่จะต้องรับผิดชอบ บางคนอาจจะมีการกระทำที่มีผลต่อความเจริญของบ้านเมืองทั้งด้านบวกและด้านลบ บางคนอาจจะมีชื่อเสียงโด่งดังในหลากหลายสาขาวิชา บางคนอาจจะเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่งที่เดินสวนทางกันไปมาบนถนน แต่สิ่งหนึ่งที่ลูกหลานทุกคนควรจะมีก็คือ การเป็นคนดี


ความเป็นพวกพ้องและรวมกลุ่มกันในการกระทำกิจกรรม(ยามใกล้แก่) จึงเป็นเวทีให้เพื่อนพ้องได้พบปะแลกเปลี่ยนความคิดเห็น สิ่งที่สำคัญยิ่งอย่างหนึ่งก็คือ การส่งเสริมให้ลูกหลานได้มีอาชีพเป็นหลักฐานด้วยการให้คำแนะนำในสิ่งที่ดี ส่งเสริมให้ลูกหลานได้ทำความรู้จักมักคุ้นเพื่อขยายขอบเขตของประสิทธิภาพในด้านต่างๆ อย่างไร้ขีดจำกัด

เหล่านี้คือ พันธะ ของผองเพื่อน นนส.ทบ.รุ่นที่ 12/22 ที่ต้องยึดมั่น
เพราะลูกหลานของเพื่อนก็คือลูกหลานของเรา
แต่เหล้าน่ะเป็นของพวกเราแน่ๆ (ยกเว้นบางคน)

0 ความคิดเห็น:

 
;